Over Gerda
Domingos, Nildi, Glode, Buassat, Manel, Male, Dabana, Pana, Ngasumba, Biomande, Fadul, Famaquea, Zico en ga zo maar door met namen van kinderen die door ons Project Jedidja geholpen worden. Voor u vreemde namen maar voor mij hebben al deze namen een gezicht van een kind of jongere met een beperking. Niet kunnenhoren, niet kunnen lopen, niet kunnen praten, problemen met de ogen, epilepsie en ga zo maar door. Zo zijn er zovelen die, omdat ze niet normaal mee kunnen helpen thuis, of niet mee kunnen werken als nutteloos worden gezien. Ze worden veracht en de allerkleinsten hebben het gevaar om weggegooid te worden.
Voor deze kinderen met een handicap mag ik nu zorgen. De Heere heeft, al toen ik jong was, het verlangen gegeven om te mogen zorgen voor anderen die het veel minder hebben. Daarom ben ik verpleegkundige geworden. Toen ik de HBO-V af had, was hierin geen werk en daarom ben ik les gaan geven en een opleiding gaan doen om hiervoor bevoegd te worden. Dit alles heeft ertoe meegewerkt dat ik nu mijn werk beter kan doen. Een groot deel van mijn werk bestaat uit het trainen van vrijwilligers om de kinderen met een handicap te bereiken en te helpen.
Verder heb ik 2 curcsussen gedaan bij het IKEG om in Nederland kinderevangelisatiewerk te doen. Dit was ook erg leerzaam voor mijn persoonlijke geloofsleven en nu ook in de gesprekken en bij het
kinderevangelisatiewerk hier in Guinee-Bissau.
Omdat ik geen vast werk kon krijgen als verpleegkundige vanwege bezuinigingen heb ik veel tijdelijk werk gedaan. Ik heb een jaar ervaring opgedaan in de psychiatrie, een paar jaar in de thuiszorg (o.a. met gehandicapte kinderen) en later in een algemeen ziekenhuis. Al deze ervaringen zie ik achteraf als Gods
Hand die alles geleid heeft dat ik een zo breed mogelijke ervaring had, om Zijn werk in Guinee-Bissau te
mogen en te kunnen doen.
Sinds augustus 2003 mag ik werkzaam zijn in Guinee-Bissau. Eerst hadden we een kliniekje waar we
consulten deden en daardoor veel contacten hadden met de bevolking. Ook deden we kinderevangelisatiewerk. Door de jaren heen kwamen we heel wat nood tegen onder de bevolking, ook onder de kindeten. Lichamelijk, sociale en geestelijke armoede. Vooral de kinderen met een handicap trokken mijn aandacht. Wie zorgt er Voor hen? De familie heeft vaak geen tijd, geen ervaring en geen mogelijkheden om hen te helpen. Zijn ze waardeloos? In Gods ogen niet. Help degenen die geen helper hebben. zegt Gods Woord (Psalm 72: 12.13). Door de jaren heen zijn er heel wat kinderen met een handicap op mijn pad gekomen. En anderen zijn weer gegaan of moesten we door de dood verliezen. Verliezen …? of heeft de Heere hen verlost uit hun lijden op deze aarde, omdat het Hem goedacht enkelen van dezen bij Zich te hebben?
Door de vrijwilligers van het project mogen er velen ook in aanraking komen met Gods Woord en met het Zaligmakende Ver1ossingswerk van Jezus Christus. Niet altijd is er de mogelijkheid voor, maar we mogen
bidden dat de Heere zelf deuren opent, zodat we de mogelijkheid krijgen om van Hem te getuigen. Wilt u
daarvoor bidden?
Kolossenzen 4: 2-6 Houdt sterk aan in het gebed, en waakt in hetzelve met dankzegging: Biddende meteen
ook voor ons dat God ons de deur des Woords opene, om te spreken de verborgenheid van Christus, om
welke ik ook gebonden ben; opdat ik dezelve moge openbaren, gelijk ik moet spreken. Wandelt met wijsheid
bij degenen, die buiten zijn, de bekwamen tijd uitkopende. Uw woord zij te allen tijde in aangenaamheid, met zout besprengd, opdat gij moogt weten, hoe gij een iegelijk moet antwoorden.
Hartelijke groeten,
Gerda Klaver
