Voor mij, Marije Meerkerk, is het inmiddels terugkijken op mijn werk als veldwerker. Wat heb ik een prachtige tijd gehad in Oekraïne. 9 jaar mocht ik werken als veldwerker in Oekraïne, in het dorp Dombok, onder de zigeuners. 9 jaar lang pionieren, dingen opstarten en veel kinderen en tieners onderwijs meegeven. Van 2015 tot 2024. Een prachtige periode waarin God zegende.

Het begon allemaal met een kinderclub, waarna ik ook een preschool startte voor de kleintjes, als voorbereiding op school. Weer later startte ik daarbij de tienerclubs. Eerste voor de meiden, later ook voor de jongens, om ze te leren lezen, schrijven, rekenen en waar ze over God mochten horen en leren. En dan waren er nog de kerstvieringen, kerstpakketten en vakantiebijbelweken waarin alle kinderen welkom waren. Ik kende dan ook iedereen uit het kamp. Wat genoot ik van het lesgeven aan de kleuters en tieners. Ze wisten helemaal niets en alles wat ik hen leerde was nieuw en maakte dat ze zich verder ontwikkelden. Ook met de ouders was er contact. Soms hielp ik hen met praktische dingen en soms was het een praatje en luisteren naar de zorgen en noden die ze hadden. Tegelijkertijd was ik ook een punt van gezelligheid voor ze. Even aanwaaien bij het schooltje om te kijken of Marije er is. Even een praatje of een grapje of even helpen. Met de tieners ging ik soms een dagje uit, om het land te ontdekken en te genieten van de mooie en culturele plekjes in Oekraïne. Ook daar leerden ze veel van. Hoe gedraag je je in een restaurant of museum? Welke mooie plekjes kent Oekraïne? Hoe werkt het met kaartjes kopen of bestellen?

Maar nu zit het er allemaal op. Ik heb het kamp achter moeten laten zonder onderwijzer. Niemand die nog naar hen omkijkt of hen verteld over God. Het is mijn gebed dat God nog werkers uitzend naar deze plek, die zo snakt naar onderwijs, aandacht en God. Ik heb het los moeten laten en kijk terug op een leerzame, intense en rijk gezegende 9 jaar.